25 Nisan 2011 Pazartesi

büyük dayday


Malesef çok sık görüşmüyoruz.Ama her görüşmemizde 70 lik dayımız öyle çocuklaşıyor ve oynuyorki bizimkiyle.Kahkahaları odaları çınlatıyor.Ayrılma vakti geldiğinde dayımızıda evimize götürmek istiyoruz.Maşallah size...

Oğlumla Kent Orkestrasında


Ecicodan gaza gelip meraklanmıştım. Konserde ne yapar müziği seviyor ama kalabalık ve çok sesli bir ortamda ne yapar diye!!
Pür dikkat orkestrayı ve izleyicileri seyretti önceleri.Koltukta ama ayaktaydı.Güncel ve nostaljik pop parçalarda hevesli ve heyecanlıydık.Ardından sahneye Aydın Uştuk çıktı Bizimki bastı feryatları ve çıktık salondan.Klasikler dinleniyor evde ama opera bizi aşıyor....

bahar geldi yaz geldi.çarşıya kiraz geldi.


23 nisan 2011 oğlumuzu bayrama götürdüm.Bi baktık papatyalar açmış İzmir fuarında.
Elimizde makina devamlı onun fotolarını çekiyoruz ama yanında çok nadir görüntülenebiliyoruz.

Hazır fuara gelmişken bi hatıramız olsun istedim. Nedense İzmiri ziyarete gelenler çektirir böyle fuar fotoğrafı saat kulesi fotoğrafı. Ama biz önünden geçeriz ve hiç fotoğraflama gereği duymayız.

11 Nisan 2011 Pazartesi

NİSAN GELDİ OĞLUMDAN İNCİLER


Küçük bir maymunuz ne görürsek aynen taklidini yapıyoruz.
Şu aralar en çok ilgi gören hareketi parmaklarını büzüştürüp lezzetli olmuş anlamında sallaması. Ama bu hareket beğenilen herşey için yapılıyor.
Kahramanmaraş a gittiğimizde(5-9.4.2011) baharatçılara sucuk almaya gittik ve ikram olarak oğluma bir parça sucuk verdiler, hareketi o kadar güzel ve yerinde yapıyor ki. bir boy sucuğu ardarda ikram olarak yedi.
Arabaya bindiğimizde kesinlikle bizden önce şöför koltuğuna oturacak.Babamız ön koltuğa oturacağı zaman sol bacağını havaya kaldırıp oturmasına izin verecek ve ata biner gibi kucağına yerleşecek babasının.İlk çalışma anında ön koltukta olacak. Sonra direnmeden arkaya annesinin yanına geçecek.
Yemeklerde eline çatal alıp lokma lokma ağzına mamalar atmaya başladı.Bir yandanda biz destekliyoruz yemesini.
Parkta kendi kendine merdivenlerden çıkıp ters dönüyor.Yüzüstü dönen kaydıraktan kayıyor.
Mekan hafızası çok iyi evimizi, anneannemizin evini, ,ikeanın yolunu biliyor. Ziline bas dediğimizde doğru zile basıyor.
Arabada giderken gözleri park arıyor sonra havow çığlıkları ile parmakları ile işaretle gösteriyor.
Deniz, güneş, ay, yıldızlar, havadaki uçağı sesinden, gemiler, kamyonlar, kepçeler!!, suyu akan havuzlar, bol bayraklı yerler işaretle gösteriliyor. bunlar aklıma gelen ilk şeyler.

çok şükürler


şimdi ben bu resmi neden koydum. Geçen sene Aylin in doğum günü Esra ile çekilen fotoğrafı bebeğimin Esranın face sayfasında buldum yakışıklı oğlumun fotoğrafını günler geçiyor oğlum büyüyor.
İnsan geçmiş günleri anımsayınca ve alternatif olabileceklerle karşılaştıkça çok şükür diyor.