18 Mayıs 2009 Pazartesi




GÜLÜMSEDİ.



oğlumuz 24.hafta kontrolünde tüm aileye gülümsedi.(15.5.2009)

Dilaver Beyin muaynehanesine tam bir baskın yaptık. Aylar sonra doktorumuzun ailenizde gelsin onlarda görsün önerisini dikkate aldık. Anneanne,Babaanne,dayı ve hala ile grubu 5 leyerek gittik muayneye.

oğlumuz 769 gr. büyüme eğrisinde üst limitleri zorluyor. Doktorumuzun iyi bakıyorsunuz tebriklerini kabul ettik.

bu arada bir ilk daha yaşadık babası ayvalığa gitmeden oğlunun hareketlerini hissetti. (12.5.2009)sonra anneannesi cuma günü tanıştı tekmelerle ve dayısı bu karının dışından hissedilen tekmeleri deneyimledi.Darısı başınıza..

12 Mayıs 2009 Salı

24.HAFTA KONTROLÜ

Kent hastanesi Dr. Namık Demir ikinci yorum aldığımız doktorumuz.
bebişimiz 24 haftalık gelişiminde ama bacakları ve midesi biraz daha çok gelişmiş. Anne ve babanın cüssesine bakan doktor buna pek şaşırmıyor.uzun boylu bir oğlumuz olacakmış.
Kendisini bize kafa üstü pozisyonda gösterdi doğuma kadar bu şekil değişiklikleri olmaya devam edecekmiş.
Yüzünü plesentaya gömmüş durumda bu yüzden net bir yüz profili çıkmadı ama çene altında burun ve ağız yapısına baktığımızda şıp demiş babasının burnundan düşmüş diyebilirim.
Kalp beyin böbrek mide büyüklük ve işlevleri incelendi. Herşey yolunda. Demir takviyesine başlamamı önerdi.
Diğer yandan hala isim araştırmaya devam ediyoruz.Acaba onu gördüğümüzde karar versek çokmu geç olur.

anneler günü


işte tam 24 haftalık bir anne-baba ikilisi .

karşılıklı göbeklerimizi yarıştırmaya başladık.

eşim 24 haftalık taze annenin anneler gününü kutladı.










ben 28 senelik annemin anneler gününü.




























































7 Mayıs 2009 Perşembe

Ya sabır


bazen hayat sabır çektiriyor insana...
Kulaklarını tıkıyorsun söylenenlere,büyüğümdür deyip susuyorsun.
Allahtan sinir katsayısı artınca gözlerden boncuk boncuk yaşlar dökülüyor dengen yerine geliyor. Sezen dinliyorsun.
Offf diyorsun.
Buda geçer..

23.HAFTA

Sanmıştımki bu kadar olur hissettiklerim, küçük pıtırtılar şeklinde hissedilir. Yok dahasıda varmış o pıtırtılar birleşmiş ve 10 ar dakikalık egzersiz seanslarına dönüşmüş içimde.
Başlangıçta babamızda hissetsin diye her hareketinde haydi eller göbeğe yapıyorduk.
Ben hissettinmi! çığlıkları atarken o henüz ne hissetmesi gerektiğini bilmediği için elleri karnımda bekleşip duruyorduk.
Ama artık bıktırma korkusuyla; hareketleri hissedince sabretmeye başladım; kimseciklere söylemiyoruz.
Anne oğul debelenip duruyoruz.